Diaconie

Het diakenambt behoort tot de 3 ambten van de kerk.  Het ambt ziet op het Priesterambt van Christus. In het Nieuwe Testament zien we bij uitstek hoe de Heere Jezus tijdens Zijn omwandeling op aarde de zwakken op het oog heeft. Hij kwam niet alleen voor hun geestelijke nood, maar was ook met barmhartigheid bewogen over hun tijdelijke noden (Matth. 25). Het diakenambt wordt ook wel het ambt van barmhartigheid genoemd.

De diaconale opdracht betreft het inzamelen en bewaren van financiële middelen en goederen voor de armen, het uitdelen van de ontvangen gaven en het vertroosten en bemoedigen vanuit Gods Woord. Binnen de diaconie proberen we aan deze drie aspecten aandacht te geven.  De oproep van Paulus in Galaten 6:10 wordt hierbij als uitgangspunt genomen: “Zo dan, terwijl wij tijd hebben, laat ons goeddoen aan allen, maar meest aan de huisgenoten des geloofs”.

De diaconale opdracht ligt niet alleen bij de diaconie. De christelijke gemeente behoort een diaconale gemeente te zijn.  Juist bij zorgen in de gemeente komt dit naar voren. Veelal wordt hulp in gezinnen spontaan geregeld via  leden uit de gemeente. Dit kan zijn de zorg voor een warme maaltijd of het regelen van de opvang van kinderen en het brengen van kinderen naar school.

Ook hebben we een zogeheten Seba- hulpdienst. De coördinatoren van  de hulpdienst zijn altijd beschikbaar om de hulpvraag te ontvangen. Zij proberen vanuit de gemeente oplossingen te zoeken om de hulpvraag te beantwoorden. In de gemeente hebben zich vrijwilligers aangemeld om hulp te kunnen bieden.

Eenzaamheid komt ook voor in onze gemeente. Om de eenzaamheid te doorbreken bezoeken vrijwilligers om de drie maanden ouderen in de gemeente. Dit wordt ook vanuit de  hulpdienst gecoördineerd.